Badminton is een sport van impact, plotselinge veranderingen van richting en herhaalde sprongen. Hoewel deze discipline uitstekend is voor de conditie, belast het het bewegingsapparaat enorm. Om lang en met plezier te kunnen spelen, is het essentieel om de risicozones te kennen en de juiste preventieve maatregelen te nemen.

De enkelverstuiking: risico nummer één

Dit is de meest voorkomende blessure op het veld. Het gebeurt meestal tijdens een snelle zijwaartse verplaatsing of een slecht beheerste landing na een sprong.

• Preventie: De keuze van schoenen is cruciaal. Ze moeten uitstekende zijdelingse steun en een antislipzool bieden. Proprioceptie-oefeningen (evenwicht op één been) helpen ook om de stabilisatiereflexen van de enkel te versterken.

De knie en de "Jumper's Knee"

Herhaalde uitvallen naar voren en sprongen leggen een constante druk op de knieschijfpees. Dit kan leiden tot een peesontsteking van de knieschijf (patella tendinitis).

• Preventie: Het is cruciaal om de knie niet voorbij de lijn van de tenen te laten komen tijdens uitvallen naar voren. Het versterken van de quadriceps en hamstrings helpt om schokken beter op te vangen en het gewricht te beschermen.

De schouder en elleboog: herhalingssyndromen

De dominante arm wordt blootgesteld aan duizenden rotaties en slagen, vaak met explosieve kracht.

• De schouder: Letsels aan de rotatorenmanchet komen vaak voor vanwege de extreme bewegingsvrijheid bij slagen boven het hoofd.

• De elleboog: De "tenniselleboog" kan ook badmintonners treffen, vaak door ongeschikt materiaal (te zwaar racket of te hoge bespanning) of een overmatige krampachtige grip op het handvat.

• Preventie: Een specifieke warming-up van de armgewrichten en zachte stretching na de sessie worden sterk aanbevolen.

De achillespeesruptuur

Dit is de ernstigste blessure voor een badmintonner en treft vaak spelers boven de 30 die intensief sporten. Het gebeurt bij een plotselinge start naar voren of bij de afzet voor een sprong.

• Preventie: Constante hydratatie (uitgedroogde pezen zijn kwetsbaar) en een progressieve warming-up van minstens 15 minuten. Negeer nooit alarmsignalen zoals een doffe pijn in de hiel bij het wakker worden.

Conclusie: luisteren naar je lichaam om het vol te houden

De meerderheid van de badmintonblessures komt voort uit een gebrek aan voorbereiding of opgehoopte vermoeidheid. Rust is een integraal onderdeel van de training. Door te investeren in goede schoenen, serieus op te warmen en naar je gewrichten te blijven luisteren, kun je nog vele jaren genieten van de ongelooflijke dynamiek van deze sport.