De pendelservice is de standaard op het hoogste niveau. De naam komt van de zwaaibeweging van de arm, vergelijkbaar met die van een klok. De kracht ligt in de veelzijdigheid: met precies dezelfde beweging kan een speler drie of vier verschillende effecten produceren.

De techniek van de zwaaibeweging

Voor een goede pendelservice begint alles bij de lichaamshouding en de grip op het batje.

• De grip: de meeste spelers laten het handvat los met de laatste drie vingers om het batje alleen met duim en wijsvinger vast te houden. Dit maakt de pols vrij voor maximale versnelling.

• Plaatsing: de serveerder staat meestal in de backhandhoek (links voor een rechtshandige), met het lichaam zijwaarts naar de tafel.

• De beweging: de arm maakt een halve cirkel. Het batje begint hoog, gaat omlaag om de bal te raken en gaat dan weer omhoog. Het raakpunt bepaalt het effect.

Effecten variëren met dezelfde beweging

Het geheim van de pro's is om het raakmoment te maskeren.

• Backspin (gekapte bal): de bal wordt in de neerwaartse fase geraakt. De bal zal in het net duiken als de ontvanger zijn batje niet genoeg opent.

• Topspin of "leeg": de bal wordt op het hoogste punt van de curve geraakt. De bal stuitert omhoog bij contact met het batje van de tegenstander.

• Zijspin: de basis van de pendel. De bal wijkt zijwaarts af van de tafel als de ontvanger de hoek niet compenseert.

Hoe de intentie maskeren?

De pendelservice is nutteloos als deze voorspelbaar is. De beste serveerders gebruiken trucs:

• De "finishing" beweging: na het raken van de bal gaat de speler overdreven door met de beweging om een ander effect te suggereren.

• Het contactpunt: de bal dicht bij het handvat of de punt raken om de hoeveelheid effect te variëren zonder de armsnelheid te veranderen.

• Diepte: afwisselen tussen een zeer korte service en een lange, snelle service in de hoeken.

Conclusie: de service als eerste aanval

De pendelservice is het begin van de aanval. Door de variatie te beheersen, dwingt de serveerder een makkelijke bal af om met de forehand aan te vallen. Een onmisbare techniek voor competitie.